Merhaba Yeni Dünyanın Cesur İnsanı! Bu kitap senin için yazıldı. Burada tüm deneyimim, bilgim ve samimiyetimle, sana insan olarak hep unuttuğumuz ama her zamankinden daha çok hatırlamamız gereken temel konulardan bahsedeceğim. Artık yeni bir dünya, yeni dertler ve yeni imkânlar var. Bu yeni dünyada nasıl var olacağımızı...

Bugünü anlamaya çalışıyoruz. Geleceği. Dünü. Teknolojiyi. Devletleri. Siyaseti. Ekonomiyi. İnsanı. Aslen kendimizi… İşimiz sürekli anlamaya çalışmakla geçiyor. Hep şöyle derim: Mesele insanların sınırlarını aşmasıdır. Mücadele budur. En büyük devrim, insanın kendiyle mücadelesinde başlar. Mücadele de insanın kendi tanımları, zanları, ön yargıları, ideolojileri, zorbalıkları ile...

Bir çırpıda, hatta ışık hızında okudum ve güneşin yanına gitmiş kadar aydınlandım! Biz liderlerin kurumsal dijitalleşme, teknoloji, yeni yöntemler, hızla değişebilmek sularında da yüzmeye çalışırken esas girmemiz gereken okyanusun “insan” tabiatında olduğunu hatırladım. Kurumsal hayat, ruhsallık, psikoloji, kadim kültürümüz ve bu gibi unsurların hepsinin...

Duygularımla ilk tanıştığımda galiba on bir yaşımdaydım ama o yaşta onlarla ne yapacağımı bilemedim, bana bir şey söylemeye çalıştıklarını çok sonra anladım. Anladıkça da bugüne kadar neden beklemiş olduğumu düşünüp durdum. Derken “Artık başkalarıyla paylaş.” dedim ve elinizdeki bu kitapta; duygu nedir, his ile...

Bir konuya yeterince uzun süre kafayı taktığınızda, yavaş yavaş yanınızda size o derdinizle ilgili destek verecek, açılımlar sunacak insanlar toplanmaya başlar. Bana da öyle oldu. Yıllar boyunca insanın kendine yabancılaşması ve kendiyle tekrar tanışması konusuna kafa yorarken birçok insanla yoldaşlık kurdum; onlardan çok şey...

İnsanı tanımlamak zor, kendimizi tanımaksa en çetin görevlerimizden biri. İnsanlığın şafağından beri belki de en çetrefilli meselemiz bu oldu. Kişiliğimiz, mizacımız, karakterimiz, bizi biz yapan özellikler neden böyle? Nasıl şekilleniyor, bize neler anlatıyorlar? İnsanlık bu alanda sadece bilimsel yöntemlerle değil, bilim öncesi toplumlarda da...

Hepimiz gibi hayattan geçerken ben de hem “temaşa”yı hem oyuncu bir bakışla bakmayı hem de her andan keyif almayı, ekseriyetle “yol arkadaşlarımdan” öğreniyorum. O arkadaşlarımdan birisi olan sevgili Lügen, bu satırlarda bizi kendi oyunumuza çağırıyor. Siz de gelin; oyun ve yol çok keyifli! Sinan...

Yıllardır beynin ve davranışların mekanizmasını anlamaya ve anlatmaya çalışan biri olarak, “beden”den ayrı bir beyin düşünemeyeceğimizi her zaman vurgulamaya gayret ettim. Beyinde ne olursa olsun, dışavurumu, bu dünyadan geçerken bize ev sahipliği yapan bedenimizdedir. Bir başka deyişle beynimizde olup bitenleri anlamanın aslında en kestirme...

Sanki hep beraber körebe oynuyor gibiyiz. Koskoca sandığımız bu dünyada ruhen birbirimize birkaç adım yakınlıkta dolaşıyoruz. Çünkü bizler zaten aynı deryanın damlalarıyız. Ancak bunu fark edip hatırlayabilmek için “şakacıktan” bir maceraya girişmişiz. Birbirine çok uzak olduğunu sananlarımız bile esasında azıcık süzülüş mesafesindeyken o diyar...

CAN SIKINTISINDAN MI ŞİKÂYETÇİSİN? Yaşamında artık seni hayrete düşüren pek bir şey kalmadıysa,Çoğu zaman kendini keyifsiz, şevksiz, enerjisiz hissediyorsan,Bazen göğsün sıkıntıdan çatlayacakmış gibi hissediyorsanAnla ki aslında kalbin sana sesleniyor!Ona kulak ver ki en sıradan gördüğün şeyler bileseni hayretten hayrete düşürsün. Sıra dışı ancak makul...

Hayatlarımız, hepimiz için koca birer mutfak gibi değil mi sizce de? Bazen taptaze malzemeler çıkıyor önümüze, harika yeni tatlara imza atıyoruz. Bazen çok güzel görünen bir malzemenin tatsız, aromasız oluşuyla hayrete düşüyoruz. Bazen daha kötüsü oluyor; büyük emek verdiğimiz muhteşem bir tarifte, malzeme bozuk...

İşlerimiz için çok çeşitli konuları inceliyor, yönetiyor ve yürütüyoruz. Derin analizler, risk yönetimleri ve benzeri çalışmalar yapıyoruz. Peki, kendi kariyerimizi böyle bir ciddiyetle ele alıyor muyuz? Ele almalıyız, çünkü kariyerde çok sık gözlenen ortak birtakım tuzaklar vardır. Bunları fark edersek kariyerimizi hem çok daha...

Daha çocukken başlar kariyer maratonumuz… Hayatımız boyunca sınavdan sınava koşarız. Üniversiteyi bitirmek de yetmez. Bu maraton, iş hayatında da tüm hızıyla devam eder. Bu kez de statü, derece gibi beklentiler çıkar karşımıza… İşte bu çarkın içinde mücadele ederken bir süre sonra mutsuz insanlar olup...

Ne kadar açarsan kalbini, kelimelerim o denli sarmalayacak bütün olmana engel gördüğün yaralarını… Her ne koşula sahip olursan ol, beni dinle, duy, yargı, etiket ve sınıflamalara tâbi tutmadan oku… Yanına yaklaştır, kalbine yakın tut. İnan, buna izin verip kulak ve kalp veren canların hayatındaki...